styx
Oer de Styx bist útsyld yn in sloep fol slangen,
Mei dyn siel as seil yn in sniejacht fan kom-sa.
Sawol it libben as de dea jouwe sa har sangen.
In slange read fan opset sinlike twang en
In slange blau fan ôfbraak oan op it biente ta.
Oer de Styx bist útsyld yn in sloep fol slangen.
Hoe fûl sloegen dy neist nimmen jungle’s fangen?
Hoenear joech dyn heas hert oan jazz syn ritmes ta?
Sawol it libben as de dea jouwe sa har sangen.
Ferwin: fragen ha gjin sin, dy bin foar bangen,
Leffen, bern dy’t, te jong, ferlet fan haven ha.
Oer de Styx bist útsyld yn in sloep fol slangen.
Novimber, no; op dyn stien sit ik lang en
Smokend, mei sicht op see en lege eagen, ja,
Sawol it libben as de dea jouwe sa har sangen.
Yn dyn hûs fertelt dyn frou – o wite wangen –
Fan dyn lêste wurden: ‘Myn skuon, ogodnochta!’
Oer de Styx bist útsyld yn in sloep fol slangen.
Sawol it libben as de dea jouwe sa har sangen.
Uit: Equinox, 2009
styx
Over de Styx ben je uitgezeild in een sloep vol slangen,
Met je ziel als zeil in een reusachtige sneeuwjacht.
Zowel het leven als de dood hebben zo hun gezangen.
Een slang rood van zinnelijke dwang en
Een slang blauw van leven dat om wordt gebracht.
Over de Styx ben je uitgezeild in een sloep vol slangen.
Hoe hard poogde de jungle jou alleen te vangen?
Wanneer hoorde je hese hart in jazz de ritmische klacht ?
Zowel het leven als de dood hebben zo hun gezangen.
Verman je: vragen heeft geen zin, dat is voor de bangen,
Een lafaard, een kind dat, te jong, een haven verwacht.
Over de Styx ben je uitgezeild in een sloep vol slangen.
November, nu; op je steen gezeten zit ik lang en
Rook, zicht op zee en lege ogen, en denk wat ik dacht:
Zowel het leven als de dood hebben zo hun gezangen.
In je huis vertelt je vrouw – o witte wangen –
Van je laatste woorden: ‘Heb je mijn schoenen gebracht?’
Over de Styx ben je uitgezeild in een sloep vol slangen.
Zowel het leven als de dood hebben zo hun gezangen.
vertaling Tsjêbbe Hettinga en Benno Barnard
Uit: Equinox / Evening, 2012
